[ad_1]
نیویورک: در اولین عمل جراحی پیوند در نوع خود، یک شهروند آمریکایی 57 ساله در مریلند که بیماری قلبی پایان یافته دارد، یک قلب خوک اصلاح شده ژنتیکی دریافت کرده است. پزشکان در آخرین تلاش برای نجات جان بیمار، قلب خوک را به بیمار پیوند زدند و گفتند که او سه روز پس از جراحی بسیار آزمایشی حالش خوب است.
در حالی که هنوز خیلی زود است که بدانیم آیا این عمل واقعاً جواب می دهد یا خیر، مطمئناً گامی در تلاش چند دهه ای برای استفاده از اندام های حیوانی روزی برای پیوندهای نجات دهنده در انسان است. پزشکان در مرکز پزشکی دانشگاه مریلند می گویند پیوند نشان داد که قلب یک حیوان اصلاح شده ژنتیکی می تواند بدون رد شدن فوری در بدن انسان کار کند.
پسرش گفت که بیمار، دیوید بنت، 57 ساله، دست‌کار مریلند، می‌دانست که هیچ تضمینی وجود ندارد که این آزمایش جواب دهد، اما او در حال مرگ بود، واجد شرایط پیوند قلب انسان نبود و گزینه دیگری نداشت.
اندام‌های اهدایی انسان برای پیوند کوتاه‌تر شده است و دانشمندان را به تلاش برای کشف نحوه استفاده از اندام‌های حیوانی به جای آن سوق داده است. به گفته شبکه متحد برای اشتراک اعضا که بر سیستم پیوند این کشور نظارت دارد، سال گذشته، بیش از 3800 پیوند قلب در ایالات متحده انجام شد که یک رکورد بی سابقه است.
اما تلاش‌های قبلی برای چنین پیوندها یا پیوند خارجی شکست خورده است، عمدتاً به این دلیل که بدن بیماران به سرعت اندام حیوان را پس می‌زند. قابل ذکر است، در سال 1984، بیبی فی، یک نوزاد در حال مرگ، 21 روز با قلب بابون زندگی کرد.
در اینجا جدول زمانی مختصری از پیوند قلب حیوان به انسان آورده شده است
پیوند قلب با استفاده از قلب شامپانزه (1964)
نتیجه: بیمار در عرض 2 ساعت فوت کرد.
اولین پیوند قلب در انسان انجام شده توسط هاردی در سال 1964 با استفاده از قلب شامپانزه انجام شد، اما بیمار در عرض 2 ساعت مرد. قلب شامپانزه به اندازه کافی بزرگ نبود که بتواند گردش خون را پشتیبانی کند و در عرض چند ساعت از کار افتاد.
پیوند قلب با استفاده از قلب بابون (1983)
نتیجه: بیمار 20 روز بعد فوت کرد.
شاید شناخته شده ترین پیوند بالینی قلب بالینی از زمان تلاش هاردی، پیوندی بود که توسط لئونارد بیلی انجام شد که در سال 1983 یک قلب بابون را به یک دختر شیرخوار، معروف به Baby Fae، پیوند زد.
در آن زمان، تقریباً غیرممکن بود که اعضای بدن نوزادان، به ویژه آنسفالی، برای پیوند به نوزادان مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی تهدید کننده زندگی، به دست آید. عمل جراحی در Baby Fae از نظر فنی موفقیت آمیز بود، اما پیوند تحت رد شدید قرار گرفت و بیمار 20 روز بعد فوت کرد.
از آنجایی که پیوند لزوماً از بابونی گرفته شده بود که با گیرنده ABO ناسازگار بود – از آنجایی که گروه خونی O اساساً در بابون ها یافت نمی شود – این ممکن است بر شدت رد آن افزوده باشد. حتی اگر سیکلوسپورین در این زمان در دسترس بود، درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از رد پیوند زنوگرافت کافی نبود. این روش باعث پیشرفت چندانی در پیوند بیگانه نشد، اما توجه عمومی و پزشکی را به کمبود اندام های انسانی مرده در دسترس برای نوزادانی که نیاز به پیوند دارند جلب کرد.
تلاش بارنارد با بابون و شامپانزه (1977)
در سال 1977، کریستین بارنارد از این تکنیک در تلاش برای حمایت (با زنوگرافت) 2 بیمار مبتلا به شوک پس از کاردیوتومی که نمی‌توانستند پس از اعمال جراحی معمول قلب از بای پس قلبی ریوی جدا شوند، استفاده کرد. قلب بابون به سرعت از کار افتاد، اما یک قلب شامپانزه به مدت 4 روز از بیمار حمایت کرد تا اینکه قبل از بهبودی قلب خود بیمار، رد شد.
بر اساس مطالعات تجربی دمیخوف، براک و شوموی، پیوند قلب ارتوتوپی بالینی برای اولین بار توسط کریستین بارنارد در سال 1967 در کیپ تاون انجام شد. او بعداً تکنیک پیوند هتروتوپیک قلب را توسعه داد، که در آن روزهای اولیه که شکست پیوند ناشی از آسیب ایسکمیک یا رد حاد غیر معمول نبود، مزایایی داشت.
پیوند قلب خوک و گوسفند در بیماران لاعلاج (1968)
نتیجه: رد در عرض چند دقیقه اتفاق افتاد
دونالد راس و دنتون کولی به ترتیب قلب خوک و گوسفند را در بیمارانی که در شرف مرگ بودند پیوند زدند. راس از بارنارد در انجام پیوند هتروتوپیک جلوگیری کرد به این امید که قلب مادری بیمارش عملکرد خوبی داشته باشد، اما رد بیش از حد حاد در عرض چند دقیقه اتفاق افتاد. در یک بیمار دوم در همان روز، او آزمایشی را با پرفیوژن قلب خوک با خون از دستگاه قلب و ریه، با همان نتیجه رد بیش از حد حاد، انجام داد و بنابراین پیوند را انجام نداد. قلب گوسفند کولی دچار مشابهی شد. سرنوشت.
2 گزارش دیگر از پیوند قلب خوک وجود داشت (1 مورد در لهستان و 1 مورد در هند) اما جزئیات مورد دوم کمیاب بود و عمدتاً از طریق مطبوعات غیر معمول بود.
پیوند قلب خوک هند توسط دکتر بارواح (1997)
نتیجه: بیمار یک هفته بعد به دلیل عفونت های متعدد فوت کرد
دکتر Dhani Ram Baruah قلب یک خوک را به یک مرد 32 ساله به نام Purno Saikia پیوند زده بود که نقص دیواره بین بطنی یا سوراخی در قلب داشت. دکتر جاناتان هو کی شینگ، جراح قلب مستقر در هنگ کنگ، با بارواه هم حضور داشت. هو در سال 1992، زمانی که دریچه های قلب ساخته شده از بافت گاو – طراحی شده توسط Baruah – را در بیماران انسانی قرار داد، با دولت چین برخورد کرد.
به گفته بارواح، عمل جراحی سایکیا 15 ساعت به طول انجامید. او یک هفته بعد بر اثر عفونت های متعدد درگذشت. دوره بقای تعیین شده توسط انجمن بین المللی پیوند قلب و ریه برای پیوند خارجی – پیوند یا تزریق هر عضوی از گونه ای به گونه دیگر – برای ایمن در نظر گرفتن آزمایش انسانی 90 روز است.
بارواه و هو هر دو دستگیر و تحت بند 304 (قتل مقصر که به منزله قتل نیست) قانون مجازات هند (IPC) و بخش 18 قانون پیوند اعضای انسان، 1994 (برداشتن یک عضو انسان بدون مجوز) متهم شدند.
تلویزیون زنده
[ad_2]
