[ad_1]
پکن – برای تقریباً چهار سال، ناتان چن مسلط‌ترین اسکیت باز مرد در جهان بوده است – یک استاد باحال و چهار پرش برخلاف هر چیزی که ورزش تا به حال دیده است. او در مسابقات قهرمانی کشور و جهان قهرمان شده است. شکستن رکوردهای ملی و جهانی در طول بیش از 1300 روز، او در یک رقابت شکست نخورد.
تنها چیزی که در این چهار سال کشش شگفت انگیز کم شده بود یک مدال طلای المپیک بود.
مفقود، یعنی تا پنجشنبه.
تقریباً چهار سال بعد از یک روز پس از یک عملکرد فاجعه بار در پیونگ چانگ، چن آخرین حضور خود را در بازی های المپیک زمستانی 2022 نشان داد و به مدال طلا رسید و تنها هفتمین مرد آمریکایی شد که در مسابقات انفرادی مردان در این بازی ها برنده شد.
چن گفت: «هرگز فکر نمی‌کردم واقعاً بتوانم این اتفاق بیفتد.
صبر کن… چرا که نه؟
“سخت است!” این جوان 22 ساله با خنده گفت. “نمی دانم. البته، این همیشه رویای من بوده است، اما کوهی بسیار دلهره آور است.”
او کاری کرد که پنجشنبه آسان به نظر برسد.
به روز رسانی های متن پکن: به بازی های المپیک زمستانی از پشت صحنه دسترسی داشته باشید
هرگز یک لحظه را از دست ندهید: برای مطلع شدن از خبرنامه المپیک ما مشترک شوید
چن با اسکیت بر روی مجموعه‌ای از موسیقی فیلم «راکتمن» در سال ۲۰۱۹، در اجرای چهار دقیقه‌ای خود در استادیوم سرپوشیده پایتخت، به همان اندازه زیبا، فنی و سرگرم‌کننده بود. او هر پنج پرش کواد را در برنامه بلند خود با امتیاز 218.63 به دست آورد و مجموع خود را برای مسابقات به 332.60 رساند – و با بیش از 22 امتیاز برنده شد.
یوما کاگیاما از ژاپن دوم شد و نقره گرفت و شوما اونو هموطنش برنز گرفت. جیسون براون، دیگر آمریکایی حاضر در این رشته، ششم شد.
براون درباره چن گفت: «او مثل هیچ کس دیگری نیست. او دائماً خودش را ثابت کرده است، و خیلی چیزها را پشت سر گذاشته است.
با اجرای روز پنجشنبه، چن به یک باشگاه انحصاری مردان آمریکایی می پیوندد تا در بازی های المپیک زمستانی طلا کسب کند. او اولین کسی است که پس از ایوان لیساچک در سال 2010 این کار را انجام می دهد.
با توجه به فشار بیرونی روی او برای دستیابی به آن، این یک شاهکار بسیار چشمگیر است.
ماریا بل، هم تیمی و دوست صمیمی اش، می گوید: «نمی خواهم کلمات را در دهان او بگذارم، اما بدیهی است که او سنگینی دنیا را احساس می کند. او به خوبی از عهده آن برآمد. او شایسته قهرمانی در المپیک است، زیرا افراد کمی از عهده آن بر می آیند.
وقتی از بل پرسیده شد که کی می‌دانست چن طلا را تضمین کرده است، گفت: “قبل از شروع، صادقانه.”
رافائل آروتونیان مربی او افزود: “من می دانستم چه زمانی به اینجا آمدیم، چه زمانی به پکن آمدیم.” “یعنی او بهتر است. او قطعا بهتر است. (آیا کسی شک داشت؟”
ناتان چن: شکستن پرش های چهارگانه اسکیت باز
سلامت روانی ورزشکاران: ورزشکاران المپیکی ما دچار بحران هستند. ما در مورد آن به جز تماشا کردن چه می کنیم؟
زمان پنجشنبه روی یخ چن احتمالاً به‌عنوان خاطره‌انگیزترین چهار دقیقه دوران حرفه‌ای او تا به امروز خواهد بود – یک کودای جذاب در طول بیش از سه سال که در آن او در هر مسابقه بین‌المللی مهمی که شرکت می‌کرد برنده شد.
همچنین احتمالاً به نوعی تسکین خواهد بود، زیرا سؤالات مربوط به برنامه کوتاه 2018 را که او تقریباً به صورت تبلیغاتی مطرح کرده است، ساکت خواهد کرد.
در آن برنامه کوتاه 2018، چن در تمام تلاش‌های خود برای پرش اشتباه کرد، از جمله سقوط روی لوتز چهارگانه. او در این ماده هفدهم شد که قرار بود شروعی برای مدال آوری بالقوه باشد. با پیروزی در بخش برنامه های طولانی، او در مجموع پنجم شد، دو نقطه از سکو فاصله گرفت.
در سال‌های پس از آن، او اشاره کرد که در اولین حضور خود در المپیک احساس غرق شدن می‌کرد – مثل اینکه فشار زیادی وجود داشت و سرگرمی کافی نداشت. او تصمیم گرفت این بار بدون توجه به نتیجه، آن را تغییر دهد.
چن پنجشنبه در مورد تصمیم خود برای شروع کار با یک روانشناس ورزشی صحبت کرد که او آن را “واقعا مفید” خواند. او سعی کرد زمان بیشتری را به علایق خود اختصاص دهد. او یک گیتار الکتریک را با خود به پکن آورد و قبل از برنامه طولانی خود، با بل در راهروی میدان مسابقه فوتبال را به عقب و جلو پرتاب کرد.
چن هفته گذشته گفت: «فقط با درک این موضوع که در طول دوران حرفه‌ای‌ام در اسکیت، زمان بسیار محدودی روی یخ و مسابقات، و به‌ویژه در بازی‌های المپیک دارم. “پس اگر من نمی توانم از آن لذت ببرم، پس چه فایده ای دارد که این کار را انجام دهم؟”
تعداد مدال های المپیک: ردیابی سخت افزار در پکن بر اساس کشور
این چشم‌انداز در روز پنجشنبه یخ‌ها مشهود بود، زمانی که او به همراه آهنگ‌های التون جان در هم آمیخت – با یک سکانس گام پیچیده هیپ هاپ در پایان. او گفت که در یک نقطه نزدیک به پایان، سعی کرد به خود یادآوری کند که لبخند بزند.
او می‌گوید: «وقتی این اتفاق افتاد، کمی بیشتر در حال شیار کردن بودم و از برنامه لذت می‌بردم.
چن، پسر مهاجران چینی، گفت که هرگز نمی توانست تصور کند که روزی اینجا باشد، در شهری که مادرش هتی وانگ در آن بزرگ شده و برای کسب طلای المپیک اسکیت کند. او گفت که آنها “بسیار فقیر” در سالت لیک سیتی، یوتا بزرگ شدند و مادرش را رها کردند تا برای تجهیزات و مربیگری پول جمع کند – که آروتونیان شروع به امتناع کرد.
مربی گفت: “مادر او (در این دست) به من پول می دهد و من این دست را می گرفتم و به او پس می دادم.” “این یعنی چیزی، درست است؟ پس من آن را می دانستم.”
“آن” که آروتونیان به آن اشاره می کرد، پتانسیل چن بود – اینکه پسر 11 ساله آن زمان فرصتی داشت تا یکی از بهترین ها باشد. مربی گفت که فوراً آن را می داند.
و اگر شک و تردیدهایی از جانب کسی وجود داشت، این المپیک همه آنها را پاک کرده است.
هفته گذشته، چن به ایالات متحده کمک کرد تا با برنده شدن در رویداد برنامه کوتاه مردان، مدال نقره تیمی را به خانه ببرد و دومین امتیاز برتر تمام دوران را ثبت کند. سپس، روز سه‌شنبه، او بالاترین رکورد تاریخ را با 113.97 ثبت کرد و هوا را به نشانه جشن روی یخ کوبید. او آنقدر هیجان زده بود که حتی خودش را غافلگیر کرد.
چن با خنده گفت: «من تقریباً هرگز چنین کارهایی را انجام نمی‌دهم، بنابراین می‌گفتم چرا این کار را کردم؟» “من در آنجا کمی شخصیت را شکستم.”
پنج شنبه که برنامه طولانی او تمام شد، هیچ پمپ مشتی وجود نداشت. بدون فریاد اولیه یا بالا و پایین پریدن. وقتی موسیقی متوقف شد، چن فقط سرش را به سمت سقف خم کرد و لبخند زد – بالا بردن فشار، لحظه نشستن، هدف یک عمر بالاخره به دست آمد.
با تام شاد در [email protected] یا در توییتر تماس بگیرید @Tom_Schad
[ad_2]
